huidchemie

Huidchemie is een vakgebied dat zich richt op de chemische samenstelling en de processen die op en in de huid plaatsvinden. Het omvat de studie van de hoornlaag en de lipidenlaag, en hoe deze componenten de huidbarrière en de waterbalans bepalen. Belangrijke lipiden zijn ceramiden, cholesterol en vrij vetzuren; hun verhoudingen en structuur beïnvloeden de permeabiliteit van de huid.

De huid heeft meestal een licht zure pH, circa 4,5 tot 5,5, wat enzymatische activiteit, microbiële balans en de werking van huidproducten beïnvloedt. Kernbegrippen zijn transepidermaal waterverlies (TEWL), natuurlijke vochtinbrengende factoren (NMF) en de enzymatische afbraak en synthese van lipiden. Eiwitten, zoals keratine en bijbehorende enzymen, spelen eveneens een rol in de structuur en chemie van de huid.

Huidchemie bestudeert ook de interactie met exogene stoffen zoals cosmetica, huidzalfstoffen en milieuverontreinigingen. Stoffen kunnen chemisch of fysisch de huidbarrière verstoren, wat irritatie of sensibilisatie kan veroorzaken. Het onderzoeken van hoe ingrediënten reageren met huidlipiden, water en de microbioom is essentieel voor productveiligheid, effectiviteit en tolerantie.

Analytische methoden uit de huidchemie omvatten chromatografie, massaspectrometrie en spectroscopie om lipiden, metabolieten en eiwitten te karakteriseren. Daarnaast wordt onderzoek gedaan naar het huidmicrobioom en metabolomen die samenwerken met huidchemische processen.

Toepassingen van huidchemie zijn onder meer de ontwikkeling van cosmetica, dermatologisch onderzoek, toxicologie en evaluatie van contactdermatitis. Het is een interdisciplinaire discipline die chemie, biologie en farmacie integreert.