hoogtekwaliteit

Hoogtekwaliteit is de mate waarin hoogtegegevens betrouwbaar en nauwkeurig de werkelijke hoogte van het terrein weergeven. Het omvat zowel absolute hoogte ten opzichte van een vast verticale referentiesysteem als de relatieve hoogte binnen een dataset, en is afhankelijk van meetmethoden, databewerking en de gekozen referentie.

Verticale meetbronnen en factoren: hoogte kan worden bepaald met GNSS, LiDAR, fotogrammetrie of altimetrie. De verticale nauwkeurigheid wordt beïnvloed door factoren zoals vegetatie, wateroppervlakken, occlusie, sensorfouten en verwerkingstechnieken, evenals het gebruikte verticale referentiesysteem (bijvoorbeeld een nationaal datum zoals NAP of internationale referenties zoals NAVD88/EGM).

Beoordeling en normen: verticale nauwkeurigheid wordt vaak uitgedrukt als RMSEv (root mean square error in height) of LE90, en validatie vindt doorgaans plaats met onafhankelijke controlepunten of reservepunten. Kwaliteitsmetadata beschrijven naast nauwkeurigheid ook dekking, resolutie en tijdigheid. De specifieke normen en target-waarden verschillen per land en dataset, maar het doel is consistente en reproduceerbare hoogtegegevens te leveren.

Verbetering en toepassingen: hoogtekwaliteit kan worden verbeterd door kalibratie, sensorgegevensfusie, correcties voor waterstanden en getijden, verwijdering van systematische bias en updates naar hogere-resolutie of recentere referentiedata. Toepassingen omvatten topografische kaartproductie, waterbeheer en flooding-modellering, civiele techniek, hydrologie en ruimtelijke planning.