meetbronnen

Meetbronnen zijn bronnen die worden gebruikt om meetwaarden te verkrijgen in wetenschap en industrie. Ze omvatten fysieke objecten en digitale gegevens die als referentie dienen bij het bepalen of controleren van metingen. Voorbeelden zijn kalibratiestandaarden, referentiestoffen, meetinstrumenten en geaccepteerde datasets die als benchmarks fungeren. Ook beschrijvingen van procedures en meetopstellingen kunnen als meetbronnen worden beschouwd omdat ze streven naar herhaalbare resultaten.

In de metrologie worden meetbronnen vaak onderverdeeld in primaire standaarden, secundaire standaarden en werkstalen. Primaire standaarden vormen de hoogste referentie, zoals extreem nauwkeurige lengtematen of massa's; secundaire standaarden worden geijkt aan primaire standaarden; werkstalen zijn praktischer referenties voor dagelijkse metingen. Daarnaast bestaan er referentiestoffen met erkende kwantitatieve eigenschappen die dienen als kalibratie- of validatiepunten.

Belang: meetbronnen verschaffen traceerbaarheid naar nationale en internationale standaarden, wat essentieel is voor onzekerheidsberekeningen, vergelijkbare metingen over tijd en locaties, en voor audits en reproduceerbaarheid. Bij elke meting wordt de herkomst van de gebruikte meetbronnen vastgelegd in certificaten of metadata, inclusief onzekerheden en onderhoudsgeschiedenis van de bron.

Beheer: organisaties kiezen meetbronnen op basis van doel en gewenste nauwkeurigheid en zorgen voor kalibratieplanning, onderhoud en vervanging. Ze houden ook documentatie en metadata bij, en werken vaak samen met nationale metrologie-instituten en erkende laboratoria om traceerbaarheid te waarborgen.