hersenkneuzing

Hersenkneuzing, ook wel hersencontusie genoemd in medisch Nederlands, is een vorm van traumatisch hersenletsel waarbij hersenweefsel zelf beschadigd en bloedvaten ter plaatse kapotgaan. Het ontstaat vaak door een directe slag op het hoofd of door snelle head‑acceleration en deceleration, soms in combinatie met een schedelbasis- of schedelfractuur. Contusies kunnen voorkomen in verschillende delen van de hersenen, vaak in de frontale of temporale lobben, en kunnen gepaard gaan met intracraniële bloedingen en hersenzwelling.

Symptomen variëren afhankelijk van de omvang en locatie van de contusie. Direct na het letsel kunnen verlies van bewustzijn, verwardheid, duizeligheid, hoofdpijn, misselijkheid en braken optreden. Ook later kunnen neurologische verschijnselen ontstaan, zoals afasie, motorische zwakte of coördinatieproblemen. Ernstiger letsel kan leiden tot coma of wijzigingen in de pupilreacties.

Diagnose wordt meestal gesteld met beeldvorming. Een CT-scan is vaak de eerste keus in acute gevallen om bloedingen en zwelling te detecteren. MRI kan постав meerdere en kleinere contusies beter zichtbaar maken. De ernst wordt vaak ingeschat met de Glasgow Coma Scale en de bevindingen op beeldvorming, in combinatie met klinische toestand.

Behandeling is afhankelijk van de ernst. Lichte contusies worden meestal in observatie en non‑operatieve zorg behandeld, met aandacht voor ademhaling, circulatie en neurologische monitoring. Grotere contusies of toenemende druk in de schedel kunnen chirurgische interventie vereisen, zoals evacuatie van hematomen of decompressie. Revalidatie kan nodig zijn bij blijvende neurologische klachten.

Prognose hangt af van de grootte en locatie van de contusie, de aanwezigheid van andere letsels en de leeftijd. Kleine contusies hebben vaak een goede uitkomst, grotere contusies kunnen leiden tot langdurige beperking of neurologische complicaties. Preventie richt zich op hoofdletselpreventie, zoals veiligheidsmaatregelen en het dragen van een helm waar vereist.