hereniging

Hereniging is een term uit het Nederlands die het terugbrengen beschrijft van twee of meer onderdelen die ooit één geheel vormden en daarna gescheiden zijn geraakt, waarna zij opnieuw tot één eenheid worden gebracht. Het woord wordt in historische en politieke context gebruikt, maar komt ook voor in organisatorische of culturele discussies over herstel van verbondenheid.

Etymologie en betekenis nuances: het woord is opgebouwd uit her- (opnieuw, terug) en eeniging (vereniging). De vorm eeniging is een oudere spelling van vereniging; de combinatie duidt op herstel of heroprichting van een verenigde structuur.

Toepassingsgebieden: in politieke en historische context verwijst hereniging vaak naar het herstellen van een politieke eenheid of territoriale verbinding, zoals de hereniging van Duitsland in 1990. In sociaal-culturele en organisatorische context kan het slaan op het opnieuw verenigen van verenigingen, clubs of vakorganisaties na een periode van scheiding of conflict. In sommige gevallen wordt het ook figuurlijk gebruikt om het hervinden van een gezamenlijke identiteit of samenwerking te beschrijven.

Verschil met vergelijkbare termen: hereniging wijkt af van fusie, dat doorgaans newcoördinatie of oprichting van een nieuw, gezamenlijk lichaam betreft. Hereniging beschrijft meestal een terugkeer naar een eerder bestaande eenheid in plaats van het scheppen van een nieuw wettelijk individu. In zowel politieke als sociale context is het vaak gericht op herstel van een voormalige relatie dan op creatie van iets geheel nieuws.

Zie ook: fusie, samenvoeging, vereniging, reunificatie.