herbeleggingen

Herbeleggingen is een term uit de financiële wereld die verwijst naar het terugstorten van winst, inkomsten of kapitaal in een bedrijf of beleggingsportefeuille, in plaats van deze uit te keren aan aandeelhouders. In een bedrijfscontext kan herbeleggen betekenen dat genoten winst wordt gebruikt voor investeringen in vaste activa zoals machines en gebouwen, onderzoek en ontwikkeling, uitbreiding naar nieuwe markten of de overname van andere bedrijven. Ook binnen beleggingsportefeilles wordt vaak gesproken van herbelegging van ontvangen dividenden of rente, bijvoorbeeld via dividendreinvestering (drip).

Voordelen van herbeleggingen zijn onder meer de potentie tot hogere toekomstige winsten door schaalvoordelen en rente op rente, en de mogelijkheid om kasstromen te versterken en afhankelijkheid van externe financiering te verminderen. Nadelen zijn onder meer verhoogde blootstelling aan risico, langere terugverdientijden en het risico dat kapitaal niet optimaal wordt aangewend als investeringen mislopen of slecht getimed zijn.

Bedrijven gebruiken doorgaans een formeel kapital-budgetteringsproces om te bepalen welke herbeleggingen rendabel zijn, rekening houdend met kosten van kapitaal, risico en strategische fit. Methoden zoals netto contante waarde, interne opbrengstvoet en payback worden toegepast om investeringsbeslissingen te onderbouwen. Voor beleggers kan een beleid van herbeleggen betekenen dat dividenduitkering lager is dan het beschikbare winstpotentieel, wat invloed kan hebben op het aandelenrendement.

In bredere zin verwijst herbeleggen naar kapitaalallocatie in een economie: bedrijven kiezen waar investeringen plaatsvinden; overheden kunnen stimuleringsmaatregelen voorstellen om herinvesteringen te bevorderen. De term dekt een breed spectrum aan praktijk, van operationele herinvesteringen tot strategische acquisities en portefeuillebeheer.