dividenduitkering

Dividenduitkering is het bedrag dat een onderneming aan haar aandeelhouders uitkeert als beloning voor hun investering. De uitkering komt meestal uit de winst over een boekjaar of uit reserves. De hoogte en de verdeling worden doorgaans vastgesteld door de Algemene Vergadering van Aandeelhouders; bij sommige bedrijven kan ook het bestuur een interim-dividend uitkeren.

Dividend kan op verschillende wijzen worden uitgekeerd: contant aan de aandeelhouder, als extra aandelen (stock dividend) of als een combinatie daarvan (scrip dividend). Voor beursgenoteerde ondernemingen gelden meestal vaste data zoals de ex-dividenddatum (de eerste dag waarop de koper geen recht meer heeft op de uitkering), de recorddate en de betaaldatum.

Fiscale behandeling: in de Nederlandse praktijk wordt dividend doorgaans belast met dividendbelasting die door de uitkerende vennootschap wordt ingehouden. Het tarief bedraagt vaak 15%, hoewel de exacte toepassing kan variëren afhankelijk van de jurisdictie en de fiscale status van de ontvanger. Ontvangers kunnen onder omstandigheden belastingkredieten of verrekening van de ingehouden belasting aanvragen.

Effect op ondernemingen en beleggers: dividenduitkeringen beïnvloeden de kaspositie en solvabiliteit van een onderneming en vormen een belangrijk onderdeel van het dividendbeleid. Beleggers kijken naar factoren als dividendrendement, stabiliteit en groeipotentieel. In de communicatie over het beleid geven bedrijven vaak aan hoe zij toekomstige winsten en kasstromen willen verdelen tussen herinvestering en uitbetaling aan aandeelhouders.