hardhoutsoorten

Hardhoutsoorten verwijzen naar hout afkomstig van loofbomen, meestal dichter en zwaarder dan naaldhout. De hogere densiteit geeft extra slijtvastheid, buigvastheid en langere levensduur, waardoor hardhout veel wordt toegepast in vloerbedekking, meubelbouw en constructiehout. De kleur en nerf van hardhout variëren per soort, en de verwerking kan wat zwaarder zijn dan bij zachthout vanwege de hardere cellulaire structuur.

Binnen Europa komen zowel Europese hardhoutsoorten als tropische hardhoutsoorten veel voor. Voorbeelden van Europese hardhoutsoorten zijn eik (Quercus robur/petraea), beuk (Fagus sylvatica), esdoorn (Acer spp.) en walnoot (Juglans regia). Tropische hardhoutsoorten omvatten teak (Tectona grandis), mahonie (Swietenia mahogoni of Khaya spp.), iroko (Milicia excelsa), merbau (Intsia spp.), jatoba (Hymenaea courbaril) en wengé (Millettia spp.). Deze soorten worden gewaardeerd om duurzaamheid, stabiliteit en exotische uitstraling, maar kunnen prijs- en beschikbaarheidsverschillen opleveren.

Veel hardhoutsoorten hebben natuurlijke oliën of tannines die vochtbestendigheid en rotweerstand vergroten; teak en iroko lenen zich daarom goed voor buitentoepassingen en gevelbekleding. Voor indoor gebruik geldt vaak extra afwerking (olie, lak of was) om krimpen, scheurvorming en verkleuring tegen te gaan. De keuze hangt af van toepassing, klimaat en budget.

Sustainability en regelgeving spelen een rol bij hardhout. Tropische hardhoutsoorten worden uit kwetsbare bossen betrokken; daarom is zorgvuldige herkomst van belang. Certificeringen zoals FSC of PEFC geven aan dat hout op verantwoorde wijze verkregen is. Bij import kan men letten op legaliteits- en duurzaamheidsnormen om milieubelasting te minimaliseren.

---