loofbomen

Loofbomen zijn bomen die brede bladeren dragen in plaats van naalden. In veel gematigde klimaten verliezen loofbomen in de herfst hun bladeren en krijgen ze een kale verschijning in de winter. Er bestaan ook evergreen loofbomen die het jaar rond blad houden, maar die komen minder vaak voor in koude gebieden. Het blad van loofbomen vertoont vaak heldere herfstkleuren voordat het valt. De bladval draagt bij aan bodemvoeding en humusvorming en beïnvloedt de lichtval in bossen en stadsparken.

Veel voorkomende loofbomen zijn onder andere eik (Quercus), beuk (Fagus), es (Fraxinus), esdoorn (Acer), linde (Tilia) en kastanje (Castanea). Deze soorten komen voor in gematigde delen van Europa, Noord-Amerika en delen van Azië. Loofbomen variëren in grootte en vorm en hebben diverse blad- en schorskenmerken. Het hout van veel loofbomen is hard en wordt gebruikt voor meubels, vloeren en constructie.

Ecologisch spelen loofbomen een belangrijke rol door voedsel en onderdak te bieden aan insecten, vogels en zoogdieren. Hun bladeren leveren bij afbraak voedingsstoffen aan de bodem en dragen zo bij aan bodemvruchtbaarheid. In stedelijke omgevingen leveren loofbomen schaduw, bevorderen ze de luchtdoorstroming en verbeteren ze de esthetiek door seizoenskleuring en bladval. Ondanks hun verscheidenheid vormen loofbomen een kernelement van veel bos- en parklandschappen in gematigde klimaten.