glorificeren

Glorificeren is het op een roemrijke, verheven of juichende manier voorstellen, prijzen of verheerlijken van iemand, een groep, een idee of een gebeurtenis. Het doel is vaak om een positief beeld te versterken en de indruk te geven dat het onderwerp buitengewoon waardevol of perfect is. Het woord kan zowel letterlijk als overdrachtelijk worden gebruikt, en kan ook een zekere overdrijving of denerende selectie van feiten bevatten.

Etymologie en betekenisnuance: Glorificeren komt uit het Latijnse glorificare, ‘ tot glorie brengen’, via het Franse glorifier en het Engelse glorify. In het Nederlands duidt het vaak op een bewuste, meestal positieve presentatie die werkelijkheid kan idealiseren of verklaren. In informele of politieke/propagandistische context kan glorificeren ook een kritische connotatie hebben, wanneer er sprake is van gloriëring van geweld, macht of bepaald beleid ten koste van een evenwichtige weergave.

Gebruik en context: In religieuze teksten wordt het werkwoord regelmatig gebruikt in de betekenis van God of het goddelijke vereren en verheerlijken. In journalistiek, cultuurkritiek of propaganda kan glorificeren betekenen dat feiten worden uitvergroot of gerichte positieve kanten benadrukt, terwijl minder fraaie aspecten worden verzwijgd of gemarginaliseerd. Het tegenovergestelde van glorificeren is niet altijd een vaste term, maar wordt vaak aangeduid met realistische, kritische of nuchtere beschrijvingen.

Zie ook: verheerlijking, idealisatie, propaganda. Voorbeelden: “De officiële toespraak glorificeerde de overwinning.” “Het rapport beschuldigde de film ervan de oorlogsgebeurtenissen te glorificeren.”