gevelpleister

Gevelpleister is een coating die op buitenmuren wordt aangebracht om een gevel te beschermen en af te arbeiten. Het vormt een dunne laag die waterafstotend is en tegelijkertijd ademend moet zijn, zodat vocht vanuit de muur kan verdampen. Gevelpleister kan zowel functioneel als decoratief zijn en draagt bij aan de duurzaamheid en esthetiek van een gebouw.

Materialen en varianten variëren. Traditioneel is gevelpleister lime-based, een kalk- en zandmortel die relatief flexibel en ademend is, waardoor het bijzonder geschikt is voor historische metselwerk. Moderne varianten gebruiken cement als bindmiddel of een combinatie van kalk en cement (lime-cementpleister) en worden vaak polymeren toegevoegd om hechting en waterdichtheid te verbeteren. Cementpleister is sneller uithardend en robuuster, maar minder ademend dan kalkgebonden systemen. De keuze hangt af van het onderliggende metselwerk, de gewenste duurzaamheid en het bouwkundig milieu.

Toepassing en afwerking verlopen meestal in meerdere lagen. Voorbereiding van het ondergrond, hechting en de juiste onderlaag zijn cruciaal. Een basis- of krablaag wordt aangebracht om een goede grip te geven, gevolgd door een eindlaag die textuur of een gladde afwerking kan hebben. De dikte ligt doorgaans tussen enkele millimeters en enkele centimeters, afhankelijk van het systeem en de ondergrond.

Onderhoud en renovatie vragen om tijdige reparatie van scheuren en beschadigingen, zodat waterinfiltratie wordt beperkt. Bij historische gevels wordt vaak gekozen voor kalkgebonden pleister om de originele ademendheid en compatibiliteit met het metselwerk te behouden. Gevelpleister is daarmee een veelzijdige oplossing voor bescherming, duurzaamheid en esthetiek van gebouwenschilletjes.