Home

gelaagdheden

Gelaagdheden verwijzen naar de aanwezigheid van opeenvolgende, relatief dunne lagen met kenmerkende eigenschappen binnen een materiaal of gesteente. Het begrip wordt in meerdere vakgebieden gebruikt, zoals geologie, bodemkunde, bouwkunde en materiaalkunde. Gelaagdheden ontstaan vooral door veranderingen in sedimentaanvoer, energieniveau of samenstelling tijdens de vorming en kunnen voorkomen in zowel natuurlijke als kunstmatige systemen.

In de geologie spreekt men van stratificatie of bedding. Gelaagdheden ontstaan wanneer materiaal wordt afgezet in

In de bodemkunde verwijzen gelaagdheden naar bodemhorizonten in een profiel. Deze horizonten, zoals A-, B- en

In de techniek ontstaan gelaagde materialen zoals laminaten en composieten. De oriëntatie, chemische samenstelling en dikte

Verstoringen zoals bioturbatie, tectonische bewegingen of diagenese kunnen oorspronkelijke gelaagdheden verstoren of maskeren. Onderzoeksmethoden omvatten veldwaarnemingen,

verschillende
omstandigheden,
bijvoorbeeld
door
veranderingen
in
waterenergie,
stroming
of
seizoenen.
Dikke,
brede
lagen
duiden
vaak
op
langdurige
afzettingsomstandigheden,
terwijl
laminaties
bestaan
uit
dunne,
fijne
lagen
die
vaak
per
seizoen
of
zelfs
per
jaar
ontstaan.
Gelaagdheden
leveren
aanwijzingen
op
over
het
paleo-omgevingsverloop
en
zijn
belangrijk
voor
interpretaties
van
ouderdom,
paleogeografie
en
de
porositeit
en
permeabiliteit
van
gesteenten.
C-horizonten,
hebben
verschillende
textuur,
structuur
en
chemische
eigenschappen
en
beïnvloeden
drainage,
vruchtbaarheid
en
verweringsprocessen.
Het
patroon
van
gelaagdheden
geeft
informatie
over
de
geschiedenis
van
bodemvorming
en
de
huidige
gebruiksomstandigheden.
van
de
lagen
bepalen
sterkte,
stijfheid,
anisotropie
en
slijtagegedrag
van
het
materiaal.
boorprofielen,
microscopische
analyse
en
metingen
van
porositeit
en
permeabiliteit.