gebruiksvergunning

Gebruiksvergunning is een vergunning die in Nederland door de gemeente wordt afgegeven om een gebouw of ruimte voor een specifieke functie te gebruiken, zoals winkel, café, kantoor, hotel of een woningomzetting. De vergunning waarborgt dat het beoogde gebruik voldoet aan bestemmingsplannen, brand- en veiligheidsvoorschriften, milieuregels en lokale eisen. In de loop der tijd is de term in veel gevallen vervangen door de omgevingsvergunning, maar de term kan nog voorkomen in oudere regelgeving of in lokaal jargon.

Wanneer is een gebruiksvergunning nodig? Als het geplande gebruik anders is dan het huidige of in het bestemmingsplan vastgelegde gebruik, of als je een ruimte voor activiteiten wilt inzetten die mogelijk overlast, veiligheids- of milieu-effecten veroorzaken, kan een gebruiksvergunning vereist zijn. Voorbeelden zijn het omzetten van een woning naar bed-and-breakfast, het openen van een winkel in een woonwijk, of het exploiteren van een klein restaurant.

Procedure en inhoud: een aanvraag wordt ingediend bij de gemeente, vaak met gegevens over de inrichting, het gewenste gebruik, aantallen personen, veiligheidsmaatregelen, toegankelijkheid, parkeren en afvalbeheer. De gemeente beoordeelt of het gebruik voldoet aan regelgeving op het gebied van ruimtelijke ordening, brandveiligheid en milieu. Er kan een procedurele publicatie of buurtonderzoek plaatsvinden en mogelijk advies van deskundigen worden gevraagd. De beslissing volgt binnen een wettelijke termijn en kan gepaard gaan met voorschriften.

Relatie met de omgevingsvergunning: sinds de invoering van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht wordt veelal gewerkt met de omgevingsvergunning als overkoepelend instrument. De term gebruiksvergunning wordt vooral nog aangetroffen in historische context of in specifieke lokale regels. Niet-naleving kan leiden tot handhaving of intrekking van het gebruik.