functietesten

Functietesten is een vorm van softwaretesten die gericht is op het verifiëren en valideren van de functionaliteit van een systeem ten opzichte van de vastgelegde requirements. Het doel is om te bevestigen dat de software precies doet wat vereist is, en dat de belangrijkste functionaliteiten van de gebruiker op een consistente manier beschikbaar zijn.

Traditioneel gebeurt functietesten met een black-box benadering, waarbij de interne werking van de code niet wordt bekeken; testgevallen worden opgesteld op basis van functionele specificaties, use cases en user stories. Tijdens de testuitvoering controleert men onder meer input- en outputvalidatie, foutafhandeling, navigatie, dataflow en workflows.

Functionele tests worden op verschillende niveaus uitgevoerd: systeemtesten, integratietesten en acceptatietesten. Binnen de acceptatielijn is gebruikersacceptatietesten (UAT) gebruikelijk om te verifiëren of de oplossing voldoet aan de zakelijke behoeften.

Procesmatig volgt functietesten doorgaans stappen zoals eisenanalyse, testontwerp, testdata, uitvoering, defectrapportage en traceerbaarheid naar eisen. Organisaties gebruiken vaak traceerbaarheidsmatrices om te controleren dat elke eis is gedekt door ten minste één testcase.

Relatie met andere testen: niet-functionele testen zoals performance, beveiliging en bruikbaarheid vallen buiten functietesten, maar zijn vaak complementair in de overall teststrategie.

Voordelen zijn onder meer betere kwaliteit van software en vroegtijdige foutdetectie; nadelen betreffen onder meer inspanning en het risico op incomplete coverage bij veranderende eisen. Functietesten is thus een kernonderdeel van kwaliteitsborging in veel softwareontwikkelingsprocessen.