fetalen

Fetalen is een term uit het Nederlands die betrekking heeft op de fetus, de zich ontwikkelende mens in de baarmoeder van conceptie tot geboorte. Het begrip wordt gebruikt in de obstetrie, neonatologie en perinatale geneeskunde om anatomie, fysiologie, diagnostiek en behandeling die gericht zijn op de fetus te beschrijven. In medische context gaat het vooral om de periode van ongeveer week 9 tot geboorte, wanneer de organen verder rijpen en de groei toeneemt.

Ontwikkeling en structuur: De embryonale periode bestrijkt de eerste circa acht weken na conceptie, waarin hoofdzakelijk de basisstructuren van het lichaam ontstaan. Vanaf week 9 spreken artsen van de foetale periode, waarin groei en rijping van organen centraal staan. De placenta speelt een cruciale rol in de uitwisseling van voeding en zuurstof en de afvoer van afvalstoffen tussen moeder en fetus. Gedurende de zwangerschap nemen lengte en gewicht van de fetus toe en worden beweging en tonus steeds beter waarneembaar.

Diagnostiek en monitoring: Prenatale screening omvat echografie en bloedtesten, zoals de non-invasieve prenatale test (NIPT) voor chromosomale afwijkingen. Invasieve onderzoeken zoals vruchtwaterpunctie of vloktest kunnen genetische informatie leveren. Samen met cardiotocografie (CTG) en groeibeoordelingen via echo wordt de gezondheid van de fetus gevolgd, met aandacht voor groei, vruchtwater en afwijkingen.

Fetale geneeskunde en ethiek: Fetale geneeskunde richt zich op diagnose en mogelijke behandeling van fetale aandoeningen, soms in utero, met het doel de uitkomst voor moeder en fetus te verbeteren. Ethische en juridische overwegingen spelen een rol bij beslissingen rond zwangerschap, voortplanting en mogelijk foetale interventies.