familieindelingen

Familie-indelingen verwijzen naar de classificatie van organismen op het taxonomische niveau familie, een rang tussen orde en geslacht. In zowel de plantenkunde (botanie) als de dierkunde (zoölogie) vormen families een coherente groep waarin genera met verwantschap worden samengebracht. Het doel is om verwantschap en afstamming duidelijk te communiceren en te documenteren.

In een familie worden één of meer genera gegroepeerd die volgens wetenschappelijke criteria verwant zijn. De indeling berust op gedeelde kenmerken en vaak op onderlinge verwantschap uit moleculair soortonderzoek. Hoewel morfologie lange tijd een belangrijke rol speelde, heeft moderne classificatie ook genetische informatie geïntegreerd, waardoor sommige relaties zijn herschikt.

Nomenclatuur verschilt tussen planten en dieren. Plattformen in de botanische nomenclatuur eindigen vaak op -aceae (bijv. Rosaceae, Brassicaceae), terwijl dierfamilies eindigen op -idae (bijv. Canidae, Felidae, Hominidae). De officiële naamgeving volgt internationale codes: het ICN (International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants) voor planten en het ICZN (International Code of Zoological Nomenclature) voor dieren.

Historisch gezien begon de indeling met Linnaeus en evolueerde deze via de cladistiek en de APG-systematiek in de botaniek. Met DNA- en fylogenetische analyses veranderen veel familie-opdelingen; voorbeelden zijn herzieningen in de plantenfamilies zoals Brassicaceae en Solanaceae, en in de zoölogie verankerde groepen als Hominidae in plaats van oudere classificaties.

Toepassingen van familie-indelingen omvatten biodiversiteitsregistratie, ecologisch onderzoek, behoud, landbouw en farmacognostisch onderzoek, waar verwantschap en verdeling van eigenschappen van belang zijn.