factorproductie

Factorproductie is het proces waarmee de inputs die nodig zijn om goederen en diensten te produceren, in een economie worden geproduceerd en vergroot. In economische termen spreken we doorgaans van de productiefactoren: grond, arbeid, kapitaal en ondernemerschap, die samen de basis vormen voor de productie van output. Grond verwijst naar natuurlijke hulpbronnen; arbeid is de inzet van mensen; kapitaal omvat fysiek kapitaal zoals machines en gebouwen; ondernemerschap betreft het organiseren en innoveren, en het dragen van risico's.

De factorproductie is nauw verbonden met de productiefunctie, waarin de uitvoer Y afhangt van de hoeveelheid en de combinatie van deze factoren: Y = F(K,L,...). De beschikbare voorraad van factorproductie bepaalt het potentiële productievolume van een economie, terwijl efficiëntie en technologie de productiviteit van die factoren bepalen.

Factorproductie groeit door investeringen in kapitaalgoederen, verbetering van menselijk kapitaal (onderwijs, training), en technologische vooruitgang. Ook betere instituties, zoals rechtszekerheid en marktvriendelijk beleid, kunnen de effectiviteit van factorproductie verhogen.

Beleidsmaatregelen richten zich vaak op het stimuleren van sparen en investeringen, het vergroten van de arbeidsvoorraad via opleiding en arbeidsmarktbeleid, en het bevorderen van onderzoek en innovatie. Het begrip factorproductie vormt een kernonderdeel van de economische theorie, omdat het inzicht biedt in hoe potentiële productie en lange termijn groei ontstaan en welke factoren de productiviteit beïnvloeden.