evocatieve

Evocatieve is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat iets oproept of associaties opwekt, zoals herinneringen, gevoelens of beelden. Het wordt gebruikt om kenmerken te beschrijven die eerder impliciet of suggestief zijn dan expliciet getoond. In kunst, literatuur, film, muziek, fotografie en design duidt evocatieve vorming vaak op sfeer, emotionele resonantie of mentale beelden die bij de kijker of luisteraar worden opgewekt.

De term is afgeleid van evocatief, teruggaand op het Latijnse evocare, ‘oproepen, oproepen’, en is via het Franse évocatif en het Engelse evocative in het Nederlands terechtgekomen. In de praktijk wordt veelal gesproken van evocatieve beelden, evocatieve muziek of evocatieve tekst, waarmee men de kracht van suggestie en associatie benadrukt.

Onder de toepassingsvelden spelen evocatieve kwaliteiten een rol bij esthetiek, storytelling en reclame. Evocatieve werken nodigen de interpretatie uit en laten ruimte voor persoonlijke invulling, in tegenstelling tot expliciete, directe communicatie. In critische beschouwingen kan evocativiteit worden gepositioneerd als een gewenste kwaliteit die verbindingen legt tussen werk en publiek.

Zie ook: evocatie (het proces van op roepen), evocatief (grondwoord), evocatieve kunst. Het begrip wordt vaak besproken in termen van sfeer, suggestie en emotionele of intellectuele betrokkenheid, en kan per discipline variëren in hoe sterk de oproep of verbinding wordt ervaren.