eenheidsstelsel

Eenheidsstelsel verwijst naar een gestandaardiseerd geheel van meeteenheden dat wordt gebruikt om fysieke grootheden zoals lengte, massa, tijd en temperatuur uit te drukken. Eenheden zijn georganiseerd in basiseenheden die aan fundamentele verschijnselen zijn gekoppeld en afgeleide eenheden die daarvan afgeleid worden. Het meest wijdverbreide en internationaal erkende stelsel is het Internationale Systeem van Eenheden (SI).

Het metrische systeem ontstond in Frankrijk in de late 18e eeuw als poging metingen te standaardiseren. Het groeide uit tot de basis van moderne wetenschap en handel. Het SI werd in 1960 vastgesteld door de General Conference on Weights and Measures (CGPM) en is sindsdien verder ontwikkeld; sinds 2019 zijn de basiseenheden gedefinieerd aan vaste waarden van natuurkundige constanten.

In het SI bestaan zeven basiseenheden: meter (lengte), kilogram (massa), seconde (tijd), ampère (elektrische stroom), kelvin (thermodynamische temperatuur), mol (hoeveelheid stof) en kandela (lichtsterkte). Afgeleide eenheden worden gevormd uit deze basiseenheden, zoals newton (N), joule (J) en watt (W); voor veel van deze afgeleide eenheden bestaan ook prefixen zoals kilo-, milli- en micro-.

Toepassingen: het SI is wereldwijd beschouwd als referentiesysteem in wetenschap, industrie en handel; in de Europese Unie en vele andere landen is het wettelijk verplicht aanwezig voor metingen die commercieel relevant zijn. Naties beschikken over nationale meetinstituten die referentiële standaarden leveren en controleren. In het dagelijks leven is het metrische stelsel het gangbare meetkader.