dupliceringen

Dupliceringen zijn kopieën van een origineel die dezelfde inhoud en kenmerken delen. Het begrip wordt in verschillende vakgebieden gebruikt, zoals biologie, informatica en productie, waarbij de implicaties van duplicatie variëren afhankelijk van context.

In de biologie verwijst duplicering meestal naar het ontstaan van extra kopieën van genetisch materiaal. Dit kan op verschillende niveaus gebeuren: genduplicaties (toename van één of meer kopieën van een gen), chromosomale duplicaties (vermeerdering van een chromosoomsegment) en hele-genoomduplicaties (verdubbeling van het gehele genoom). Duplicaties spelen een belangrijke rol in evolutie doordat ze nieuwe functies kunnen opleveren of door variatie in gen-dosering, wat bij sommige aandoeningen een rol kan spelen.

In informatica en dataopslag verwijst duplicering naar het bewaren van meerdere identieke kopieën van data. Om opslagruimte te besparen wordt vaak deduplicatie toegepast: identieke gegevens worden herkend en slechts één exemplaar wordt opgeslagen, terwijl verwijzingen naar de overige kopieën behouden blijven. Deduplicatie kan inline plaatsvinden tijdens het opslaan of achteraf. Technieken maken gebruik van chunking en hashing om identieke blokken data te detecteren. Voordelen zijn minder opslagverbruik en bandbreedtebesparing, maar er zijn ook nadelen zoals extra verwerkingstijd, complexiteit, en risico's bij gegevensherstel als deduplicatie-metadata verloren raakt.

In publishing en media kan dupliceren ook betrekking hebben op het kopiëren van teksten, afbeeldingen of software, waarbij auteursrechten en licenties en distributiebeperkingen van toepassing zijn.