dreigend

Dreigend is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord en een tegenwoordig deelwoord afgeleid van het werkwoord dreigen, wat ‘bedreigen’ of ‘to threaten’ betekent. Het wordt gebruikt om een situatie, weersomstandigheden of sfeer te beschrijven waarin gevaar of onheil nabij lijkt te komen. In het dagelijks taalgebruik kan dreigend zowel letterlijk als figuurlijk voorkomen, bijvoorbeeld bij beschrijvingen van weersituaties of van een negatieve Spannung in een verhaal.

Etymologie en vormen: dreigend komt voort uit dreigen met het suffix -end, waarmee een werkwoordsvorm wordt omgezet in een bijvoeglijk naamwoord of zelfstandig gebruikt wordt als een attributief deelwoord. Het woord staat meestal in predicatieve of attributieve functie naast een zelfstandig naamwoord, zoals in dreigende wolken, een dreigende situatie of dreigende weersomstandigheden.

Voorbeelden en gebruik: veelvoorkomende collocaties zijn dreigende wolken, dreigende weersomstandigheden, dreigende tekenen of een dreigende sfeer. In meteorologie en nieuwsrapporten wordt het gebruikt om nabij onheil of gevaar aan te geven. In literatuur en media werkt dreigend vaak om spanning en urgentie op te roepen.

Verwante termen: naast dreigend bestaan verwantheden zoals dreiging (het zelfstandig naamwoord) en dreigen (werkwoord). Ook bedreigend is een synoniem met een mogelijk iets sterkere connotatie van actieve dreiging. Dreigend wordt vaak ingezet om een gevoel van naderende gevaar of spanning te benadrukken.