doelkrediet

Doelkrediet, letterlijk een doelgericht krediet, is een vorm van consumentenkrediet waarbij de lening wordt verstrekt voor een vooraf vastgesteld doel. De borrower verbindt zich doorgaans om het geleende bedrag uitsluitend voor dat doel uit te geven, bijvoorbeeld voor de aankoop van een auto, woningverbetering, studie of een andere specifieke aanschaf.

Belangrijke kenmerken

Doelkrediet kent meestal een vast bedrag, een afgesproken rente en een vaste aflossingsperiode met maandelijkse termijnen. De geldverstrekker kan eisen dat uitgaven bewijsmatig worden gemaakt of dat betaling rechtstreeks aan de leverancier geschiedt. Het financieringsrisico ligt deels bij de lener en deels bij de verstrekker; het doelgerichte karakter kan invloed hebben op de prijsstelling en de voorwaarden. In sommige gevallen kan het krediet verzekerd zijn met een onderpand of gekoppeld aan de koopovereenkomst.

Vergelijkingen en verschil met andere kredieten

In tegenstelling tot open kredieten of kredietlijnen waarbij het budget vrij kan worden aangewend, is bij doelkrediet sprake van expliciete bestemde besteding. Een niet-nagekomen besteding of afwijking van het doel kan leiden tot extra kosten of contractuele consequenties. De mogelijkheid tot vervroegde aflossing en eventuele boetes variëren per aanbieder.

Regelgeving en consumentenbescherming

Doelkrediet valt onder consumentenkredietregelgeving in veel rechtsgebieden, met verplichte transparante informatie over kosten, voorwaarden en rechten van de consument. Dit omvat vaak de benodigde precontractuele informatie, duidelijke jaarlijkse kostenpercentage (APR) en bepalingen over reclame, betaling en insolventie.

Voorbeelden

Veelvoorkomende voorbeelden zijn autokrediet, renovatiekrediet en studiekrediet, hoewel elk voorbeeld kan variëren per land en aanbieder. Doelkrediet biedt duidelijkheid over uitgaven en aflossing, maar vereist zorgvuldige afweging van totale kosten en aflossingslast.