Home

deegstabiliteit

Deegstabiliteit is een eigenschap van deeg die aangeeft in hoeverre het deeg zijn structuur behoudt onder bewerking, rijzen en bakprocessen. Een stabiel deeg kan gas beter vasthouden, blijft elastisch en veerkrachtig tijdens kneden en rust, en vertoont minder snelle scheuring of uitbledging bij uitrekken. De mate van stabiliteit wordt vaak uitgedrukt in monitorbare parameters zoals tijd tot breuk of verlies van veerkracht in meetapparatuur.

Belangrijke factoren voor deegstabiliteit zijn de kwaliteit en hoeveelheid gluten in bloem, hydratatieniveau van het deeg,

De meeste fabrikants- en laboratoriumtesten meten deegstabiliteit met instrumenten als farinograaf, mixograaf of extensograf, waarbij de

Toepassingen liggen vooral in brood- en banketproductie, waar consistente stabiliteit leidt tot voorspelbare verwerkingstijden, betere gasretentie

temperatuur
en
fermenteertijd.
Gluten
vormt
een
netwerk
dat
gasretentie
mogelijk
maakt;
een
goed
ontwikkeld
netwerk
verhoogt
de
stabiliteit.
Hydratatie,
suiker,
vet
en
zout
beïnvloeden
de
visco-elastische
eigenschappen
van
het
deeg.
Enzymactiviteit,
zoals
amylase
en
proteases,
kan
de
structuur
verzwakken
of
juist
flexibiliseren.
Oxidatieve
middelen
zoals
ascorbinezuur
versterken
het
netwerk
en
verhogen
de
stabiliteit,
terwijl
overmatige
toevoegde
vetten
of
suikers
de
sterkte
kunnen
verlagen
bij
zwaardere
deegvormen.
tijd
tot
maximale
kracht
of
breuk,
en
de
behoudende
elasticiteit
worden
gerapporteerd.
In
de
praktijk
beïnvloedt
deegstabiliteit
de
vorming
van
een
uniforme
kruimstructuur,
rijstdruk
en
de
efficiëntie
van
de
verwerking
in
bakprocessen.
en
uniforme
kwaliteit.
Formule-aanpassingen
(bloemkeuze,
additieven,
fermentatietijd)
worden
vaak
ingezet
om
de
gewenste
deegstabiliteit
te
bereiken.