darmschade

Darmschade is een verzamelterm voor beschadiging aan de dunne en/of dikke darm. Het kan leiden tot verstoring van de darmwand, lekkage van darminhoud en ontsteking in de buikholte (peritonitis). Het kan voorkomen bij mensen van alle leeftijden en varieert in ernst van oppervlakkige slijmvliesbeschadiging tot volledige perforatie met levensbedreigende complicaties.

Oorzaken en vormen zijn onder andere traumatisch letsel door blunt of penetrating buikletsel, chirurgische complicaties en medische procedures zoals endoscopie. Daarnaast kunnen darmbeschadigingen ontstaan door ischemie (onvoldoende bloedtoevoer), inflammatoire aandoeningen (bijv. diverticulitis, ziekte van Crohn), infecties of neoplasieën. Ook iatrogene schade bij operaties of interfiguratieve ingrepen komt voor.

Symptomen hangen af van de aard en ernst, maar vaak zijn buikpijn (vaak gekruist naar de onderbuik), buikzwelling, rillingen, koorts, braken of hijgen, en bij perforatie tekenen van een ernstig peritonitis beeld zoals diffuse buikpijn en verstoorde vitale functies. Diagnostiek combineert lichamelijk onderzoek met beeldvorming (vooral CT-scan en echografie) en laboratoriumonderzoek. Soms is diagnostiek via diagnostische laparoscopie nodig.

Behandeling is afhankelijk van de situatie. Stabilisatie van de patiënt en toedeling van antibacteriële middelen bij verdenking op peritonitis zijn belangrijk. Bij duidelijke perforatie of uitgebreid letsel is vaak een chirurgische ingreep nodig om beschadigde darmsegmenten te verwijderen of te repareren, gevolgd door wond- en wondcare en herstelbevorderende maatregelen. De prognose hangt af van de oorzaak, tijdigheid van de behandeling en de mate van complicaties.

Preventie richt zich op veilige uitvoering van procedures, tijdige herkenning van ischemie en trauma, en vroege behandeling van inflammatoire darmziekten om schade te beperken.