laparoscopie

Laparoscopie is een minimaal invasieve chirurgische techniek waarbij een laparoscope via kleine incisies toegang biedt tot de buik- of bekkenholte. Een camera op de laparoscope projecteert beelden op een monitor, waarna de chirurg via speciale instrumenten die via trocars worden ingebracht operatieve handelingen uitvoert. De buikholte wordt meestal opgeblazen met kooldioxide om ruimte te creëren.

Tijdens de ingreep worden meestal drie tot vier kleine incisies gemaakt. De instrumenten worden door trocars ingebracht en de beeldgestuurde uitvoering maakt het mogelijk weefsel te dissecteren, te verwijderen of te repareren. Voordelen ten opzichte van open chirurgie zijn onder meer kleinere wonden, minder pijn, minder bloedverlies, kortere ziekenhuisopname en sneller herstel. De geschiktheid hangt af van de aandoening, anatomie en de expertise van de chirurg.

Toepassingen zijn breed en onder meer galblaasoperaties (cholecystectomie), blindedarmoperaties (appendectomie), hernia-reparaties en diverse gynecologische ingrepen. Ook bariatrische operaties en sommige urologische procedures worden vaak laparoscopisch uitgevoerd. Bij veel procedures leveren de minimale littekens en sneller herstel duidelijke voordelen op, maar sommige gevallen vereisen alsnog open chirurgie of een aanvullende benadering.

Veiligheid en risico’s omvatten de gebruikelijke anesthesie-gerelateerde complicaties en het potentiële letsel aan organen of bloedvaten, infectie, trombose en ademhalingsproblemen door pneumoperitoneum. Postoperatieve schouderpijn en transfer naar een verpleeg- of opnameafdeling kunnen voorkomen. Training en kwaliteitscontrole zijn essentieel; robotondersteunde en single-incision varianten bestaan als aanvullende opties.

Geschiedenis en varianten: de ontwikkeling begon in de jaren 1980, met prominente doorbraken zoals de eerste laparoscopische galblaasverwijdering eind jaren 80. Sindsdien zijn onder meer roboto-laparoscopie en single-incision laparoscopie ontwikkeld en toegepast.