dagboekonderzoek

Dagboekonderzoek is een onderzoeksbenadering waarbij deelnemers gedurende een bepaalde periode hun dagelijkse ervaringen, gedachten en emoties vastleggen in een dagboek. Het wordt toegepast in diverse vakgebieden zoals psychologie, sociologie, pedagogiek en gezondheidszorg om processen over tijd te bestuderen, zoals coping, gedragverandering, patiëntervaringen en sociale interacties. Het levert longitudinale, ecologisch geldige data op.

Methode en uitvoering: Dagboekgegevens worden verzameld via gestructureerde, semigestructureerde of open entries, vaak in papieren of digitale vorm. De entries kunnen dagelijks of meerdere keren per dag plaatsvinden, soms met prompts, herinneringen of gestandaardiseerde schalen. Sommige ontwerpen gebruiken retrospectieve of reconstructieve dagenboeken, maar de praktijk focust doorgaans op contemporane vastlegging.

Data-analyse: Dagboeken worden meestal geanalyseerd met kwalitatieve technieken zoals thema-analyse, narratieve analyse of inhoudsanalyse. In gemengde-methodenstudies kunnen dagboekgegevens worden geïntegreerd met interviews, enquêtes of observaties. Een goede datamanagementpraktijk omvat tijdstempels, anonimisering en gestructureerde opslag.

Ethische overwegingen: Bij dagboekonderzoek is geïnformeerde toestemming vereist en moet rekening gehouden worden met privacy en gevoeligheid van de inhoud. Gevoelige informatie vereist zorgvuldige veiligheidsmaatregelen en fair datahandling; deelnemers kunnen zich terugtrekken uit het onderzoek.

Kernpunten: Dagboekonderzoek biedt rijke, longitudinale en contextuele inzichten, maar kent uitdagingen zoals deelnemerslast, ontbrekende invoer, reactieve effecten en beperkte generaliseerbaarheid. De kwaliteit hangt af van het ontwerp van het instrument en de instructies aan deelnemers.

Zie ook: dagboekmethode, kwalitatief onderzoek, ecologische momentopname, longitudinale studie.