onderzoeksbenadering
Onderzoeksbenadering verwijst naar de overkoepelende filosofie, logica en het plan waarmee wetenschappelijk onderzoek wordt vormgegeven. Zij bepaalt welke aannames worden gedaan over werkelijkheid en kennis, welke onderzoeksmethoden passend zijn en hoe data verzameld en geïnterpreteerd worden. Een onderzoeksbenadering wordt meestal afgeleid uit de onderzoeksvraag, de context en de gewenste toepasbaarheid van de bevindingen.
Er bestaan verschillende hoofdkanalen binnen de onderzoeksbenadering. In kwantitatieve of positivistisch georiënteerde benaderingen ligt de nadruk
Bij een onderzoeksbenadering horen doorgaans de logica van onderzoek (deductief, inductief of abductief) en het gebruik
Keuzes voor een onderzoeksbenadering hangen af van de onderzoeksvraag, de aard van het verschijnsel, praktische beperkingen
Veelvoorkomende benaderingen zijn: positivistische/experimentgerichte benaderingen; interpretatieve of hermeneutische benaderingen; kritische benaderingen gericht op emancipatie; en pragmatische