cyberrisico

Cyberrisico is het potentieel voor verlies of schade die voortvloeit uit het gebruik van informatie- en communicatietechnologieën en digitale netwerken. Het betreft de combinatie van dreiging, kwetsbaarheid en impact op vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van gegevens en diensten. Een cyberrisico kan financiële verliezen, operationele onderbrekingen, reputatieschade en juridische consequenties met zich meebrengen.

De bronnen van cyberrisico zijn divers: externe dreigingen zoals phishing, malware, ransomware en DDoS-aanvallen; insider-bedreigingen door fouten of kwaadwilligheid; technische storingen en misconfiguraties; en risico’s uit de toeleveringsketen bij derde partijen. De dreigingsactoren variëren van criminelen tot staatsondersteunde actoren en activistengroepen.

Beheer van cyberrisico omvat het identificeren van bezittingen en kritieke systemen, het beoordelen van kans en impact, en het vaststellen van controls om risico’s te verminderen tot aanvaardbaar niveau. Processen voor risicomanagement omvatten governance, incidentrespons, bedrijfscontinuïteit, training en vendor risico management. Risico’s kunnen ook door verzekeringen worden gemitigeerd.

Mitigatie omvat technische maatregelen zoals patchmanagement, multi-factor authenticatie, encryptie, segmentatie en continue monitoring; en organisatorische maatregelen zoals beveiligingsbeleid, toegangsbeheer en leveranciersafspraken. Internationaal en nationaal bestaan standaarden en kaders zoals ISO/IEC 27001, NIST Cybersecurity Framework en CIS Controls, die organisaties helpen bij het opzetten van een beveiligings- en risicobeheersingssysteem. Regelgeving zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG/GDPR) stelt bovendien eisen aan verwerkingen van persoonsgegevens.

Kernpunt is proactieve bestrijding en voortdurende verbetering van cyberrisico, met regelmatige risicobeoordelingen, bewaking, en een helder incidentresponsplan.