certifiëreren

Certifiëreren is het proces waarbij een entiteit—organisatie, systeem, product, dienst of persoon—formeel wordt bevestigd als zij voldoen aan afgesproken normen of vereisten, door een onafhankelijke beoordelaar of certificatie-instelling. Het begrip verwijst zowel naar certificering van een managementsysteem, als naar certificering van een product of een professional; de term is verwant aan attestatie en certificering en wordt in veel sectoren gebruikt.

Voor organisaties omvat certifiëreren doorgaans: het selecteren van een relevante norm, gap-analyse, documentatie en implementatie van processen, een externe audit en bij succes het uitreiken van een certificaat. Certificaten zijn meestal geldig voor drie tot vijf jaar en kennen periodieke toezichtaudits en hercertificatie.

Product- of service-certificering betreft conformiteitsbeoordeling, testen en inspecties om aan vereisten te voldoen voordat verkoop of levering plaatsvindt. In de EU kan CE-markering een vorm van conformiteitsbeoordeling zijn; dit is niet hetzelfde als een algemene certificering, maar geeft aan dat aan bepaalde regelgeving is voldaan.

Individuele certificering bevestigt bekwaamheid door examens en evaluaties, vaak gevolgd door nascholing of periodieke hercertificatie. Voorbeelden zijn IT-certificeringen, vak- en professionele certificaten. Het proces verschilt per beroepsveld, maar transparantie en erkenning door erkende certificatie-instellingen zijn doorgaans essentieel.

Kwaliteitszorg en accreditatie spelen een cruciale rol: accreditatieorganen controleren certificatiebodies op competentie en onafhankelijkheid, wat de geloofwaardigheid van certificaten vergroot. Kritiekpunten zijn kosten, administratieve lasten en risico op misbruik; daarom is toezicht en heldere criteria belangrijk.