callopties

Een calloptie is een financieel afgeleid instrument dat de koper het recht geeft, maar niet de verplichting, om een onderliggende waarde te kopen tegen een afgesproken uitoefenprijs (strike) op of voor een bepaalde vervaldatum. Dekoper betaalt daartoe aan de verkoper een premie. Callopties worden verhandeld op verschillende markten, meestal als gestandaardiseerde contracten op aandelen, indexen of ETF's; één contract verwijst doorgaans naar 100 onderliggende eenheden. Opties kunnen American of European stijl zijn: American opties kunnen op elk moment tot aan de vervaldag worden uitgeoefend, European opties uitsluitend op de vervaldag. Fysieke levering van de onderliggende waarde is mogelijk bij aandelenopties; indexopties worden vaak contant afgerekend.

De koper profiteert van een stijging in de onderliggende prijs boven de strike; het intrinsieke voordeel is max(S-K, 0). Het totale rendement is dit bedrag minus de betaalde premie. Break-even prijs voor een long call bedraagt K + P (premie). Voor de schrijver van een call kan verlies hoger zijn dan de ontvangen premie, terwijl winst beperkt blijft tot de ontvangen premie.

Prijzing wordt beïnvloed door factoren zoals volatiliteit, resterende tijd tot expiratie, rente en verwachte dividenden. Modellen als Black-Scholes worden gebruikt om een theoretische prijs te schatten. Callopties worden veel gebruikt voor speculatie op prijsstijgingen en voor hedging tegen neergaande bewegingen in een portefeuille. Ze spelen een centrale rol op beurs- en OTC-markten en zijn beschikbaar voor uiteenlopende onderliggende waarden en indices.