cafeïneconsumptie

Cafeïneconsumptie verwijst naar de inname van cafeïne, een psychoactieve stof die van nature voorkomt in koffiebonen, theeblaadjes, cacao en sommige planten. Cafeïne is wereldwijd de meest gebruikte stimulerende stof en wordt via dranken, voedsel en medicijnen geconsumeerd.

Bronnen variëren: koffie bevat doorgaans 70-140 mg cafeïne per kopje; espresso ongeveer 60 mg per shot; zwarte en groene thee 20-60 mg per kop; cola 30-40 mg per 330 ml; energiedranken 80-160 mg per blik; chocolade en cacao bevatten eveneens cafeïne, zij het in lagere hoeveelheden.

Na inname wordt cafeïne snel geabsorbeerd en voornamelijk in de lever afgebroken door het enzym CYP1A2. De halfwaardetijd ligt meestal tussen 3 en 5 uur, maar varieert met leeftijd, zwangerschap, roken en bepaalde medicijnen. Caféïne passeert de placenta en kan de foetale ontwikkeling beïnvloeden.

Matige cafeïneconsumptie kan alertheid en cognitieve prestaties verhogen, maar bij sommige personen kan het slaapverstoring, nervositeit en hartkloppingen veroorzaken. Langdurig hoog gebruik kan leiden tot afhankelijkheid en tolerantie. Bij kinderen en jongeren kan gevoeligheid groter zijn en kan overmatige inname leiden tot slaapproblemen en aandachtstoornissen.

Gezondheidsautoriteiten geven richtlijnen voor veilig gebruik. Voor volwassenen wordt vaak een dagelijkse grens van ongeveer 200-400 mg aangehouden, afhankelijk van gewicht en tolerantie. Voor zwangere vrouwen adviseren veel instanties circa 200 mg per dag. Adolescenten worden vaak aangespoord om minder dan 100 mg per dag te gebruiken.

Onttrekking kan optreden bij abrupt stoppen na langdurig hoog gebruik: hoofdpijn, vermoeidheid en prikkelbaarheid kunnen optreden en duren tot enkele dagen.