bonusuitgifte

Bonusuitgifte, ook wel bonus issue genoemd, is een uitgave van extra aandelen aan bestaande aandeelhouders zonder financiële tegenprestatie. Het doel is vaak om aandelenkapitaal te verhogen uit ingehouden winsten of andere distributiebare reserves, waarbij het totale eigen vermogen in feite gelijk blijft doordat reserves worden omgezet in aandelenkapitaal.

Hoe het werkt: eenbonusuitgifte gebeurt doorgaans pro rata, wat betekent dat elke aandeelhouder in verhouding tot zijn bestaande positie extra aandelen ontvangt. Bijvoorbeeld bij een verhouding van 1 nieuw aandeel voor elke 4 bestaande, krijgen aandeelhouders hetzelfde bezitpercentage en neemt het aantal uitstaande aandelen toe. De aandelenkoers kan dalen als gevolg van de toename van het aantal aandelen, terwijl de economische waarde van het bedrijf over het algemeen ongewijzigd blijft.

Boekhouding en effecten: fiscaal en juridisch vereist een verhoging van het aandelenkapitaal en een gelijke vermindering van reserves, meestal uit de winstreserve of agioreserve. Het totaal eigen vermogen blijft gelijk bij een pure bonusuitgifte. In de jaarrekening wordt vaak de overgang van reserves naar het aandelenkapitaal toegelicht, en de uitgifte kan onderworpen zijn aan goedkeuring van de algemene vergadering en aan beurs- of regelgeving.

Fiscale en praktische aspecten: voor aandeelhouders ligt er doorgaans geen directe inkomstenbelasting bij ontvangst van bonusaandelen, maar de basis voor toekomstige verkoop kan wijzigen. Juridische vereisten en de beschikbaarheid van distributievelingen reserves verschillen per jurisdictie. Bonusuitgiften worden meestal toegepast om de verhandelbaarheid en het kapitaal van een onderneming te versterken zonder contante kapitaalstroom.