Home

uitgifte

Uitgifte verwijst naar het proces waarbij een onderneming of overheid nieuw effecten uitgeeft aan beleggers, meestal via de primaire markt. Het doel is kapitaal aan te trekken of schuldfinanciering te verkrijgen. Uitgiften kunnen bestaan uit aandelen (equity-uitgifte) of schuldinstrumenten zoals obligaties. Binnen aandelenuitgiften bestaan publieke aanbiedingen en private placements; daarnaast zien we vaak rechtenuitgiften, waarbij bestaande aandeelhouders voorrang krijgen bij de aankoop van extra aandelen.

Bij schulduitgiften gaat het om obligaties, notes en verwante instrumenten, met opties zoals openbare emissies of

Proces: de uitgifte begint met besluitvorming en goedkeuring door de relevante organen. Voor publieke uitgiften is

Effect en context: uitgifte vergroot het kapitaal van de uitgever en kan dilutie veroorzaken voor bestaande

Zie ook: aandelenuitgifte, obligatie-uitgifte, primaire markt, emissie.

private
plaatsingen.
doorgaans
een
prospectus
vereist
en
toezicht‑/autoriteitsgoedkeuring
noodzakelijk;
bij
privé-uitgiften
gelden
minder
vereisten.
De
uitgifte
wordt
meestal
begeleid
door
een
bankconsortium
dat
garanties
biedt,
de
prijsstelling
bepaalt
en
de
toewijzing
regelt.
De
prijsstelling
kan
vooraf
worden
vastgesteld
of
via
een
boekbuild-proces
plaatsvinden.
Daarna
volgt
de
toewijzing
aan
beleggers
en
de
afwikkeling,
met
eventuele
notering
of
beursintroductie.
aandeelhouders.
Het
kan
ook
een
signaal
zijn
over
groeivooruitzichten
of
herstructurering.
Regulering
en
rapportage
variëren
per
jurisdictie.
Belangrijke
principes
zijn
onder
meer
prospectusregels
en
toezicht
door
bevoegde
autoriteiten.