uitgiften

Uitgiften is het proces waarbij een entiteit financiële instrumenten—zoals aandelen, obligaties of andere effecten—creëert en aan beleggers aanbiedt. Het markeert de eerste verkoop van deze instrumenten op de primaire markt en stelt de emittent in staat kapitaal aan te trekken of schulden te financieren. Het begrip komt voor in zowel bedrijfsfinanciën als bij overheden en kan ook andere verhandelbare producten omvatten die via een uitgifte in de markt terechtkomen.

Tijdens een uitgifte worden onder meer bepaald: de omvang (hoeveel instrumenten), de prijs of prijsrange, en de voorwaarden en communicatie (prospectus) aan potentiële kopers. Ook wordt besloten hoe de uitgifte wordt verdeeld: via een openbare emissie onder brede beleggers of een privéplaatsing via een geselecteerd aantal investeerders. Bij aandelen kan dit leiden tot een rechtenemissie. Voor sommige uitgiften wordt een underwriter of een syndicaat ingeschakeld om de verkoop te begeleiden en te garanderen.

Regelgeving speelt een belangrijke rol. Uitgiften moeten voldoen aan effectenwetgeving en beursregels. In Nederland vallen toezicht en openbaarmaking onder de Autoriteit Financiële Markten (AFM) en Europese regelgeving, met vereisten zoals een prospectus en transparante informatie.

Na de uitgifte kunnen de nieuw uitstaande effecten op de beurs verhandeld worden in de secundaire markt. Voor de emitent kan een succesvolle uitgifte het gewenste kapitaal opleveren, maar kan het ook leiden tot verwatering van aandelenbezit en gewijzigde controleverhoudingen. Desgewenst kan de uitgifte doorslaggevend zijn voor toekomstige investerings- en groeistrategieën.