biopsiën

Een biopsie is een medisch onderzoek waarbij weefsel of cellen uit het lichaam worden verkregen voor microscopisch onderzoek. Het doel is om een betrouwbare diagnose te stellen, de aard van een afwijking te bepalen en soms de prognose of de gewenste behandeling te bepalen. Biopsieën worden toegepast bij verdenkingen op kanker, ontstekings- of auto-immuun aandoeningen, infecties en andere afwijkingen. Er bestaan verschillende vormen, afhankelijk van de plek en de gewenste weefselsoort.

Bij naaldbiopsie wordt materiaal gewonnen met een dunne naald; bij kernbiopsie wordt een iets grotere naald gebruikt om een cilindrisch weefselfragment te halen. Incisiebiopsie verwijdert een klein weefselmonster via een incisie, terwijl excisiebiopsie een volledige of vrijwel voltooid verwijderen van een laesie voor onderzoek mogelijk maakt. De procedure gebeurt meestal onder lokale verdoving, soms onder sedatie of algemene anesthesie, en kan met beeldgeleiding plaatsvinden (echografie, CT of MRI) om gericht te werken.

Het verkregen materiaal wordt door een patholoog onderzocht met microscopie. Vaak wordt histopathologie toegepast (weefsel) of cytologie (cellulaire analyse). Het rapport geeft doorgaans een diagnose of een beschrijving van bevindingen, met aanbevelingen voor vervolgonderzoek of behandeling.

Risico’s zijn onder meer pijn, lichte bloeding, infectie en zeldzame beschadiging van omliggende structuren. Soms kan de biopsie niet voldoende materiaal opleveren en is een herhaald onderzoek nodig. Biopsieën blijven een cruciaal instrument in de klinische diagnostiek.