belemmerde

Belemmerde is de verleden tijd van het Nederlandse werkwoord belemmeren. Het betekent in de basis dat iemand of iets in de weg stond, hindert of obstructie veroorzaakte. Het woord wordt gebruikt om aan te geven dat sprake was van hindering in het verleden.

Het werkwoord belemmeren kan in verschillende zinsdelen voorkomen. In de onvoltooide verleden tijd luidt de vorm: ik belemmerde, jij belemmerde, hij/zij belemmerde, wij belemmerden, jullie belemmerden, zij belemmerden. De voltooide tijd wordt gevormd met het participium belemmerd, bijvoorbeeld: "Het verkeer is belemmerd door een ongeluk." Het woord kan dus zowel aangeven wie of wat hinderde als het gevolg van die hinder beschrijven.

Belemmerde heeft verwante vormen. Het zelfstandig naamwoord dat vaak wordt gebruikt voor het begrip hindering of obstructie is belemmering. In woordenboeken en taaltoepassingen onderscheidt men belemmeren (werkwoord), belemmerd (voltooid deelwoord/participium), en belemmering (zelfstandig naamwoord). Belemmerde is in de regel geen zelfstandig naamwoord maar een werkwoordsvorm; adjectivisch gebruik gebeurt doorgaans met belemmerd als participiaal vorm, afhankelijk van de grammaticale constructie.

Toepassingsgebieden zijn onder meer algemene tekst, nieuwsberichten en beleidsstukken, waarin wordt beschreven dat een activiteit, planning of verkeer werd belemmerd. Het begrip draagt een neutraal karakter en wordt meestal gebruikt om feitelijke hinder of obstructie in het verleden te duiden, zonder waardering of evaluatie over de oorzaak te geven.

Zie ook: belemmeren, belemmerd, belemmering.