arbeidsbevolking

Arbeidsbevolking, ook wel economisch actieve bevolking genoemd, is de groep mensen in een samenleving die op enig moment deelneemt aan de arbeidsmarkt. Dit omvat zowel mensen die werken als mensen die actief naar werk zoeken maar nog geen baan hebben. De arbeidsbevolking wordt doorgaans gedefinieerd op basis van leeftijd: in veel landen ligt de grens tussen ongeveer 15 en 64 jaar; Europese statistieken hanteren soms een leeftijdskader tot 74 of 75 jaar voor de arbeidsreserve. De exacte marges hangen af van nationale definities en methoden.

Belangrijke kernindicatoren zijn: de participatiegraad, het aandeel van de bevolking van arbeidsleeftijd dat werkt of actief naar werk zoekt; de werkgelegenheid, het aantal mensen dat daadwerkelijk een baan heeft; en de werkloosheid, het aandeel van de arbeidsbevolking dat geen baan heeft maar actief naar werk zoekt. Andere relevante maten zijn de arbeidsparticipatie van specifieke groepen (zoals vrouwen en jongeren) en de arbeidsproductiviteit.

De omvang en samenstelling van de arbeidsbevolking wordt beïnvloed door demografische factoren zoals vergrijzing, migratie, en veranderingen in het pensioen- en arbeidsrecht. Economische conjunctuur en scholingsniveau beïnvloeden eveneens arbeidsmarktdruk en mismatch tussen vraag en aanbod aan vaardigheden.

Statistische cijfers komen uit nationale bronnen zoals het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in Nederland en Europese bronnen zoals Eurostat. Deze cijfers worden gebruikt bij beleid rondom werkgelegenheid, pensioenen, migratie en economische planning.