Home

alieneren

Alieneren is een Nederlands werkwoord met twee hoofdbetrekkingen. Ten eerste kan het betekenen dat iemand vervreemd raakt van anderen, een groep of een relatie. In deze betekenis gaat het om sociale of psychologische processen waardoor banden en loyaliteit verminderen. Ten tweede wordt het begrip veelvuldig in juridisch en economisch jargon gebruikt als synoniem voor het overdragen of vervreemden van eigendom of rechten aan een ander. In die context gaat het om formele overdracht van bezit of van juridische aanspraken.

Het woord is ontleend aan het Franse aliéner (vreemder maken) en via het Latijn alienare, afgeleid van

In civiel recht verwijst alieneren naar het juridisch geldige overdragen of vervreemden van een goed of recht.

In bredere, sociaaleconomische zin kan alieneren ook figuurlijk worden gebruikt voor het proces waarbij iemand afstand

Zie ook: vervreemding, overdracht, eigendom, notariële akte.

alienus
‘vreemd’.
In
het
Nederlands
verschijnt
het
in
de
vroegmoderne
tijd
en
wordt
het
vooral
in
formele
of
vakmatige
taal
gebruikt.
Dit
wordt
vaak
vastgelegd
in
een
overeenkomst
of
notariële
akte
en
leidt
tot
een
verandering
van
eigendom
of
van
de
uitoefening
van
rechten.
Voorbeelden
zijn
alienatie
van
onroerend
goed,
alienatie
van
aandelen
of
alienatie
van
vorderingsrechten.
De
term
wordt
vooral
in
notariële,
fiscale
en
bedrijfsrechtelijke
contexten
aangetroffen;
in
de
praktijk
wordt
vaker
gesproken
van
overdracht
of
verkoop.
neemt
van
een
gemeenschap
of
groep.
In
die
context
is
vervreemding
het
meer
gangbare
en
algemene
begrip.