aandelenstructuur

Aandelenstructuur verwijst naar de verdeling van eigendom en de bijbehorende rechten in een onderneming. Het beschrijft hoeveel aandelen zijn uitgegeven en in welke mate verschillende partijen een belang hebben, evenals de rechten die aan die aandelen zijn gekoppeld. Belangrijk hierbij zijn het geplaatst kapitaal, het uitstaande kapitaal en het geautoriseerde kapitaal (het maximum aantal aandelen dat mag worden uitgegeven).

Een veelvoorkomend onderscheid in de structuur is tussen verschillende klassen van aandelen. Gewone of gewone aandelen geven meestal stemrecht en recht op dividend en eventuele winstuitkeringen. Voorkeursaandelen kunnen speciale rechten hebben, zoals prioriteit bij dividend of bij liquidatie, en kunnen soms beperkt of geen stemrecht geven. Daarnaast kunnen er varianten bestaan met speciale bepalingen voor bepaalde groepen aandeelhouders.

De eigendomsaandeelhoudersstructuur heeft invloed op governance en controle. Een geconcentreerde eigendomssituatie kan directe invloed op besluitvorming geven, terwijl een gedistribueerde structuur de governance complexer kan maken. De structuur beïnvloedt ook financiering en waardering, omdat de uitgifte van nieuwe aandelen of de uitoefening van opties de bestaande eigendomsverhoudingen en stemverhoudingen kan verwateren.

Verandering van de aandelenstructuur vindt doorgaans plaats via emisies, aandelenoperaties of optiesplannen. Transparantie hierover is vaak vereist in jaarrekeningen en bij aandeelhoudersvergaderingen, omdat de structuur van invloed is op rechten, kansen en risico’s voor aandeelhouders.