Warmtewaarde

Warmtewaarde, vaak ook calorische waarde genoemd, is de hoeveelheid warmte die vrijkomt bij de volledige verbranding van een hoeveelheid brandstof onder gedefinieerde omstandigheden. Het geeft aan hoeveel energie uit een brandstof kan worden gehaald en is een cruciale parameter bij vergelijking van brandstoffen en bij de dimensionering van verwarmingsinstallaties. Er bestaan twee gangbare definities: de hogere verwarmingswaarde (HHV) en de lagere verwarmingswaarde (LHV). HHV omvat de warmte die vrijkomt bij verbranding en de condensatiewarmte van de waterdamp die ontstaat; LHV gaat uit van de situatie waarbij de waterdamp niet condenseert, zodat de verdampingswarmte niet wordt meegerekend. Over het algemeen geldt: LHV ≤ HHV.

De warmtewaarde kan worden uitgedrukt in verschillende eenheden, afhankelijk van het type brandstof: MJ per kilogram (MJ/kg) of MJ per kubieke meter (MJ/m3) voor gasvormige brandstoffen; of in kilowattuur per eenheid hoeveelheid. Voor gassen is het gebruikelijk om zowel HHV als LHV te vermelden.

Meetmethoden: HHV wordt meestal bepaald met een bomb calorimeter. LHV kan berekend worden uit HHV door rekening te houden met de verdampingswarmte van water die tijdens verbranding ontstaat. Voor gasvormige brandstoffen en vloeibare brandstoffen bestaan normen en tabellen die de calorische waarden bij standaardcondities geven.

Invloedfactoren: de samenstelling van de brandstof, vochtgehalte, asgehalte en de aanwezigheid van andere elementen beïnvloeden de warmtewaarde. Over het algemeen hebben droog, zuiver brandstof en brandstoffen met een hoger koolstof- en waterstofgehalte doorgaans hogere warmtewaarden. Voorbeelden: aardgas HHV ≈ 39 MJ/m3, LHV ≈ 35 MJ/m3; hout ≈ 18–21 MJ/kg; steenkool ≈ 24–35 MJ/kg; petroleumproducten ≈ 42–47 MJ/kg.