verwarmingswaarde

Verwarmingswaarde is de hoeveelheid warmte die vrijkomt bij de volledige verbranding van een bepaalde hoeveelheid brandstof onder gestandaardiseerde omstandigheden. De term wordt gebruikt voor verschillende brandstoffen en kan verwijzen naar twee gerelateerde maten: bruto verwarmingswaarde (bruto CV, ook wel hoger CV of HHV) en netto verwarmingswaarde (netto CV, ook wel lager CV of LHV).

Bij de bruto verwarmingswaarde wordt ook de warmte van de condensatie van het water dat tijdens verbranding ontstaat meegerekend. De netto verwarmingswaarde sluit deze condensatie-energie uit en is dus altijd lager dan de bruto waarde. Het verschil hangt af van de hoeveelheid water die tijdens verbranding wordt gevormd en de toestand waarin dit water zich bevindt.

Verwarmingswaarde kan per eenheid worden uitgedrukt, meestal per kilogram (MJ/kg) of per kubieke meter gas (MJ/m3). Voor gassen wordt vaak ook rekening gehouden met de volumestroom en de druk op het moment van meting. De waarden worden bepaald met calorimetrische methoden, zoals een bomb calorimeter voor de HHV; de LHV kan worden berekend uit de HHV door het verlies aan warmte bij waterdampvorming af te trekken, of direct gemeten met meetapparatuur die waterdamp meet.

Factoren die de verwarmingswaarde beïnvloeden zijn onder meer de samenstelling van de brandstof (vochtgehalte, koolstof- en waterstofgehalte), asgehalte en de aanwezigheid van giftige of inert elementen. Verwarmingswaarde is cruciaal bij het vergelijken van brandstoffen, bij de dimensionering van verwarmings- en elektriciteitsinstallaties en bij energiekostenberekeningen. In Nederlandse context wordt vaak gesproken over cv-waarden in de energiehandel en leveringscontracten.