Vordering

Vordering is een juridisch recht waarbij een partij (de schuldeiser) van een andere partij (de schuldenaar) kan eisen dat een prestatie wordt geleverd, meestal betaling van een geldsom. In de civiele sfeer verwijst een vordering naar het recht om iets partijen te laten doen of betalen, en kan voortkomen uit een contract, onrechtmatige daad, of wettelijke regeling.

In de economische en boekhoudkundige context is een vordering meestal een actief van een onderneming. Het geeft aan welke bedragen klanten of derden aan de onderneming verschuldigd zijn. Veelvoorkomende typen vorderingen zijn handelsvorderingen (debiteuren) die voortkomen uit verkopen op rekening en overige vorderingen, zoals vorderingen op personeel, overheden of andere partijen.

Vorderingen worden doorgaans ingedeeld naar aard en termijn. Kortlopende vorderingen zijn meestal vorderingen die binnen een jaar betaald worden, terwijl langlopende vorderingen later kunnen worden ontvangen. In de boekhouding worden vorderingen vaak weergegeven onder vlottende activa (debiteuren) of overige vorderingen, afhankelijk van hun verwachte betaaldatum.

Waarden en risico’s van vorderingen worden in de praktijk beoordeeld met aandacht voor kredietrisico en verwacht douteuze vorderingen. Veel organisaties passen een waardering toe op basis van inschattingen van incassokansen en mogelijke verliezen, soms via een voorziening voor oninbare vorderingen of een verliesvergoeding op basis van interne beleidsregels.

Juridisch kan een vordering worden afgedwongen via correspondentie, dagvaarding, beslag en andere oplegmaatregelen. Verjaring van vorderingen is mogelijk na verloop van tijd, afhankelijk van de rechtsgrond en jurisdictie.

Samengevat is een vordering het recht van een schuldeiser om betaling of prestatie te eisen, zowel in juridisch als in financieel-economisch opzicht een belangwekkend actief.