Vezelversterkingen

Vezelversterkingen verwijzen naar de toevoeging van discrete vezels aan een bouwmateriaal, meestal beton, om de scheurvorming te beperken, de taaiheid te vergroten en de algehele duurzaamheid te verbeteren. Door vezels te verspreiden door het bestand, ontstaat een netwerk dat post-crack belasting kan blijven dragen en de stijfheid en impactweerstand kan verhogen. Vezelversterking is vaak een aanvulling op traditionele wapening, maar kan in sommige toepassingen een substituut vormen voor staalkoord.

Veel gebruikte vezels zijn staalvezels, kunststofvezels (zoals polypropyleen en polyamide), glasvezels, en in sommige gevallen koolstof- of basaltvezels. Staalvezels bieden hoge treksterkte en stijfheid en zijn geschikt voor toepassingen met grote belasting en slijtage. Kunststof- en glasvezels verbeteren scheurcontrole en werkingsduur en worden vaak toegepast in sportvloeren, industrievloeren en tunnelbeton. Koolstof- en basaltvezels komen voor in hogere sterkte toepassingen en omgevungen met corrosiegevaar.

Toepassingen beperkt zich niet tot normgebonden betonconstructies; vezelversterkingen worden gebruikt in trottoirs, wegen en brugdelen, bekistingen voor tunnels en in de sponning van betonnen wanden. In wapening met vezels kan de dikte van elementen worden verminderd en de onderhoudsbehoefte omlaag gaan, hoewel vezelversterkte systemen meestal niet als vervanging voor conventionele stalen wapening dienen te worden gezien.

Ontwerp en toepassing vereisen rekening te houden met dosering, vezeltype, dispersie en arbeidbaarheid van het mengsel. Ontwerprichtlijnen en normen (waaronder productgegevens en nationale richtlijnen) geven aanwijzingen voor doseringen en prestatiespecificaties. Vezelversterkingen zijn een gereedschap om duurzaamheid, duurzaamheid en laadvermogen van betonconstructies te verbeteren, mits correct toegepast.

---