Verificatiemethoden

Verificatiemethoden zijn de methoden en technieken die worden toegepast om te controleren of een product, systeem, proces of dataset voldoet aan de gestelde vereisten en specificaties. Het doel is te verifiëren dat het gerealiseerde resultaat overeenkomt met wat is gepland en afgesproken, ongeacht hoe het is opgebouwd.

In verschillende domeinen bestaan specifieke vormen van verificatie. Data‑verificatie richt zich op nauwkeurigheid, volledigheid, consistentie en integriteit van gegevens, met technieken zoals validatiechecks en range- of referentiële controles. Identiteitsverificatie betreft mechanismen om te bevestigen wie iemand is, bijvoorbeeld via wachtwoorden, tokens, biometrie en multimodale authenticatie. Software‑verificatie controleert of het product correct is opgebouwd volgens de specificaties, vaak door middel van unit‑ en integratietests, codebeoordelingen en statische analyse. Hardware‑verificatie omvat kalibratie, metingen en meetnauwkeurigheid, terwijl onderzoeksverificatie aandacht besteedt aan reproducerbaarheid en betrouwbaarheid van resultaten.

Proces‑ en kwaliteitsverificatie omvat inspecties, audits en walkthroughs om te zien of processen volgens afspraken verlopen. Build‑verificatie, ook wel smoke testing genoemd, toetst of een softwarebuild geschikt is voor verdere testen. In de wetenschap en engineering wordt verificatie vaak gecombineerd met validatie: verificatie beantwoordt of het product correct gebouwd is, terwijl validatie beoordeelt of het juiste product is ontwikkeld.

Normen en kaders zoals PDCA, ISO 9001 en ISO/IEC 17025 ondersteunen systematische verificatie, terwijl in IT‑omgevingen richtlijnen en praktijken voor testing, acceptatiecriteria en traceerbaarheid centraal staan. Verificatiemethoden dragen zo bij aan betrouwbaarheid, compliance en kwaliteitsborging in diverse toepassingen.