Traceerbaarheidsdata

Traceerbaarheidsdata verwijzen naar de verzamelde gegevens die de herkomst, verwerking, transport en opslag van een product of materiaal volgen gedurende zijn levenscyclus en door de toeleveringsketen. Tot de gegevens behoren identificatoren zoals batch- of lotnummers en serienummers, tijdstempels, locaties en vervoersstappen, verwerkingstappen, kwaliteitscontroles en eigendomsoverdrachten.

Het doel van traceerbaarheidsdata is om recalls mogelijk te maken, naleving van regelgeving te ondersteunen, kwaliteitsmanagement te verbeteren en transparantie in de keten te bevorderen. Ze dragen bij aan traceerbaarheid van grondstoffen tot eindproduct en terug, en ondersteunen ook authenticiteit en supply chain governance.

Een traceerbaarheidsdata-model omvat productidentificatoren, eventdata (wie, wat, wanneer, waar, hoe), contextuele informatie en data governance-attributen. Architecturen kunnen centraal of gedistribueerd zijn; standaarden zoals GS1 en ISO 22005 zorgen voor eenduidige structuur en semantiek. Belangrijke data-kwaliteits aspecten zijn nauwkeurigheid, volledigheid, tijdigheid, consistentie en traceerbaarheid van provenance en data lineage. Beveiliging en integriteit worden bewaakt met audit trails, toegangscontrole en, in sommige gevallen, immutabele registraties zoals blockchain.

Toepassingen en normen: in voedselketens is ISO 22005 veelgebruikt; GS1-standaarden (bijv. EPCIS) faciliteren capture en uitwisseling van gebeurtenisgegevens. In productie, farmacie en biowetenschappen bestaan integratielagen met ERP/MES/LIMS-systemen. Regelgeving vereist traceerbaarheid bij recalls en veiligheidsbeheer; privacy, governance en dataretentie zijn eveneens relevante overwegingen.

Uitdagingen zijn interoperabiliteit tussen partijen, kosten en data governance. Best practices omvatten het gebruik van gestandaardiseerde identifiers, duidelijke eigenaarschap, hoogwaardige data-invoer en effectieve data-integratie over de keten.