Toelatingstoetsen

Toelatingstoetsen, of admission tests, zijn examens die onderwijsinstellingen gebruiken om te beoordelen of een kandidaat voldoet aan de toelatingsvoorwaarden en in staat is de opleiding te volgen. Ze komen vooral voor bij hoger onderwijs en bij sommige opleidingen waar het aantal studenten de beschikbare plaatsen overstijgt, of waar naast het diploma aanvullende kennis of vaardigheden vereist zijn.

Soorten toelatingstoetsen variëren. Er kunnen algemene toetsen zijn die aanleg, redeneringsvermogen en basiskennis meten, of toetsen die gericht zijn op specifieke vakken of vereisten van een programma. Daarnaast kunnen taaltoetsen, interviews, portfolio’s of praktijkopdrachten deel uitmaken van het toelatingsproces. De format kan schriftelijk, computerbased of mondeling zijn, en de scoring kan gebeuren via een passer/afslagsysteem of via ranking.

Het doel van toelatingstoetsen is tweeledig: aantonen dat de kandidaat de nodige basiscompetenties heeft en onderscheid maken tussen meerdere kandidaten bij beperkte inschrijvingen. De procedure omvat meestal registratie, het afleggen van de test op vastgestelde data, en het opnemen van de resultaten in de toelatingsbeslissing, vaak in combinatie met diploma-eisen en overige vereisten. Retake-beleid en voorbereidingsmogelijkheden variëren per instelling en programma.

Discussies over toelatingstoetsen richten zich op eerlijkheid, toegankelijkheid en validiteit. Tegenstanders wijzen op mogelijke barrières voor bepaalde groepen, terwijl voorstanders benadrukken dat de toetsen de kwaliteit en geschiktheid van studenten beter kunnen waarborgen. Zie ook toelating, numerus fixus en entrance examination.