Terugvoering

Terugvoering is een Nederlands zelfstandig naamwoord afgeleid van terug- en voeren, en verwijst naar de handeling waarbij iets wordt teruggebracht naar een eerdere toestand, teruggegeven aan de oorspronkelijke eigenaar, of teruggeplaatst naar een eerdere locatie. De precieze betekenis hangt sterk samen met de context waarin het woord wordt gebruikt, maar het kernidee is herstel, restitutie of repatriatie.

In juridische en administratieve context kan terugvoering slaan op het teruggeven van bezittingen, documenten of rechten aan de rechthebbende of aan de staat. Het kan ook betrekking hebben op het terughalen van vermogensbestanddelen of middelen die ten onrechte zijn vastgehouden of toegewezen.

In logistiek en handel wordt terugvoering gebruikt om de terugzending van producten te beschrijven, bijvoorbeeld bij retourzendingen van klanten naar leveranciers of producenten. Het begrip kan daarbij ook verwijzen naar corrigerende acties die nodig zijn om een leveringsketen weer in balans te brengen.

In een bredere beleidscontext kan terugvoering betrekking hebben op repatriatie van personen of op het terugvorderen van activa en middelen door een land of organisatie. Het begrip fungeert dan als overkoepelende term voor procedures die gericht zijn op het herstellen van de situatie zoals die was vóór een verstoring of onrechtmatige bezetting.

Etymologisch gezien vormt terugvoering een samenstelling van terug en voeren. De specifieke toepassing varieert per vakgebied, waardoor het synoniem kan zijn aan termen als restitutie, teruggave, of repatriatie, afhankelijk van de context.

Zie ook: terugkeer, restitutie, repatriatie, terugvordering.