Schaaktermen

Schaaktermen verwijst naar de woordenschat die gebruikt wordt bij het beschrijven van schaakregels, zetten, posities en strategie. In het Nederlands bestrijkt deze terminologie zowel de notatie van zetten als de namen van de stukken, alsook termen die in openingsleer, middenspel en eindspel voorkomen. Een gemeenschappelijke kennis van schaaktermen vergroot het begrip van partijcommentaar, schaakboeken en trainingen.

Notatie en basisstukken:

Notatie gebeurt meestal met algebraïsche notatie, waarbij zetten worden weergegeven met een afkorting voor het stuk en de doelpositie, bijvoorbeeld e4 of Nf3. Slaan wordt aangeduid met een x; schaak met een plusteken (+) en schaakmat met een hash (#). Pionnen worden meestal zonder afkorting genoemd. De belangrijkste stukken zijn koning, koningin (dame), toren, loper en paard.

Veelgebruikte termen en concepten:

Schaak, schaakmat, pat (stal), rokade (castling), en passant, promotie. Strategische begrippen zijn ontwikkeling, centrumcontrole, en de pionnenstructuur. De drie fasen van het spel zijn openings-, middenspel en eindspel. Openingsbenamingen geven specifieke systemen aan, bijvoorbeeld de Italiaanse opening, de Spaanse partij (Ruy López) en de Siciliaanse verdediging.

Zie ook de toepassing:

Schaaktermen vormen de basis van communicatie in schaakmedia, training en wedstrijden, en vormen een handig referentiepunt voor spelers van alle niveaus. Het beheersen van de termologie bevordert zowel analyse als uitleg van partijen.