Plantenbronnen

Plantenbronnen verwijzen naar plantmateriaal en plantproducten die dienen als bron voor voedingsstoffen, medicinale stoffen, chemische verbindingen of materialen. De term wordt gebruikt in voeding, farmacologie, cosmetica en industrie en kan verwijzen naar hele planten, delen ervan (zoals zaden, bladeren, wortels) of afgeleide extracten en materialen.

In voeding leveren plantenbronnen macronutriënten en micronutriënten: granen, peulvruchten, noten en zaden, groenten en fruit. Plantaardige eiwitten, zoals soja en andere peulvruchten, vormen belangrijke alternatieven voor dierlijke bronnen. Vezels uit volkorenproducten en groenten spelen een belangrijke rol in de spijsvertering en het behoud van een gezonde darmflora.

In farmacologie en nutraceutica verwijzen plantenbronnen naar plantaardige stoffen zoals alkaloïden, flavonoïden en terpenen die medische of gezondheidsbevorderende eigenschappen kunnen hebben. Uit planten afgeleide extracten worden gebruikt in geneesmiddelen, supplementen en cosmetische producten, en voor onderzoek naar nieuwe medicijnen.

In industrie leveren plantenbronnen ruwe materialen zoals cellulose, lignine en natuurlijke oliën; zetmeel uit granen en aardvruchten; plantaardige vezels voor textiel en biobased materialen. Plantenextracten dienen als pigmenten, geurstoffen en onderdelen in diverse toepassingen.

Duurzaamheid en kwaliteit zijn belangrijke aandachtspunten bij het gebruik van plantenbronnen. Bescherming van biodiversiteit, verantwoorde gewaspraktijken en eerlijke handel zorgen voor betrouwbare leveringsketens. De kwaliteit hangt af van soort en variëteit, teeltomstandigheden, oogsttijd en verwerking, evenals standaardisatie van extracten en labeling.