Plaatfunderingen
Plaatfunderingen zijn een type fundering waarbij de belasting van een gebouw wordt verdeeld over een grote, vlakke betonnen plaat die direct op de ondergrond rust. Ze worden toegepast bij relatief vlakke bodems met een beperkte draagkracht, of wanneer een zo gelijk mogelijke zetting gewenst is. De plaat wordt meestal ter plaatse gegoten uit gewapend beton en ligt op een stabiliserende laag van zand of grind; vaak worden ook isolatie en dampremmende maatregelen toegepast ter verbetering van thermische prestaties en vochtbeheer.
Een typische plaatfundering bestaat uit een gewapende betonnen plaat van ongeveer 20-40 cm dik, afhankelijk van
- Verdeling van belastingen over een grote oppervlakte vermindert kans op lokale zettingen en scheurvorming.
- Geschikt voor bodems met variërende draagkracht en bij beperkte diepte van fundering.
- Relatief eenvoudige uitvoering voor woningen en lichte gebouwen, met minder diepe sleuven en palen dan bij
- Hoge materiaalkosten en gewicht vergeleken met sommige andere funderingswijzen.
- Vereist nauwkeurig bodemonderzoek en ontwerp; minder flexibel bij hoge of onzekere belastingvariaties.
- Minder geschikt voor extreem schrale of beweeglijke bodems zonder aanvullende maatregelen.
Veel toegepast in woningbouw, appartementen en kleine industriële of utilitaire gebouwen op stabiele maar draagkrachtarme bodems,